Plattdütsch Beleven – Plattdeutsch
Een plattdütsch Beleven för die.
Ick bin ja alleen reist und snack meist mit keen een. Da seeg ick hier in Maspalomas to een Ehepoor Goden Morgn. Un Antwurt is ook Goden Morgn. Wovun kümmt jie denn? Ja bie Kalkhorst. Nee, ick bün öfters in Boltenhagen. Jo, dat ist bie uns bie. Wovun kümmst du? Jo, ick kumm uut Lüttenmark, abers da snackt keen een uns Plattdütsch, blots Werner, un de ist krank.
Weerst du Schoolmeester? Jo, blots ick bün nu tweeunnegentich. Och, ick tachuntachtich. Un ick bün bie de Plattsnackers, un wie kümmt jeden Maand tosomer un snackt denn keen Hochdütsch. Wie sünd bloot noch dree.
Watt? Dat ist jo schad. Bie mie is dat anners loopen. In de School heff ick med de Kinners Platt sungen und danzt un snackt. Un se hefft dat liernt. Denn frogt een paar Grootöllern, off se ook komen künnt. Ick gleuv dat hüttodag noch nich, dat dat schall gahn. Aver datt geit wull ook hüüt.
Doch datt wör denn met de Tied een Kinnderdag in Maand med Leeders, Danzen, Vertellen, Speelen, Eeten, Liernen un drinken un dat all tosomen for een poor Johr, bit ick in een anner School möt. Und se hebbt mi seggt, datt datt noch lang wieder löpen is für mennig Johr.
Un mennig Lüüd het mie frogt, warüm ick dat moken heff. Jo, dat ist so goot för mie. Datt ist för mie beter, as Hochdütsch.
Nich da ick rechts bün. De hefft mien Wannerveugel bie Nazis und in DDR nich verlööft. Weil ick Schoolmeester ween bün, bün ick för Kinners, mien Heimaatland un Uutbilden. Keen kann denn dor rechterpoot sien? Ick nich. Ick bün för gröön, un datt is nich jümmers licht. Veele mark ick hefft de Heimat, datt Fieern, de Leeders, datt Plattsnacken vergeeten un datt heurt ook datoo. Un niege platte Leeders kennt meisst keeneen. Un doch. Heimaat un Natur un Greun heurt tosomen.
För mien Hatt, mien Alleensien un Eensamkeit. Un ganz besünners för mien Seel, mien Dörp, mien Tohuus. Drüm kann ich ook nich över Wiehnachten hier as jie in de Sünn in Spanien blieven. Ick mutt na Huus. Wiehnachten blifft Wiehnachten. Christkindschie, Kujees und Fru Holle. Sülfs nu, wo se de Fru Holle denn Snee wechnohmen hefft.
Tschüss un hall die fuchtig!
hedo holland